Alice en ik zijn getrouwd op 25 oktober in Weesp, in de "van Houtenkerk". Dat is een hele bijzondere dag geworden. Zowel voor ons als bruidspaar, maar ook voor de mensen die we hebben uitgenodigd te komen. Voor ons is deze stap om met elkaar te trouwen heel passend bij de situatie waarin we nu leven. Het is een betekenisvol fundament voor onze relatie, voor onze toekomst. 

Wat was het fijn dat mijn "werkpartner op het gebied van vreemdelingen", Eberhard van der Laan, ons huwelijk wilde voltrekken. En wat was het overdonderend voor Alice en voor mij hoe mijn zoon Rein vertelde wat wij voor hem betekenen. En hoe heerlijk is het als mijn andere zoon Mark zegt "ik ben geen man met zoveel woorden", maar de liefde spat er aan alle kanten van af. 

Het was niet mogelijk voor Alice en voor mij om iedereen, meer dan 200 mensen, te kunnen spreken in een paar uur tijd. Dat vind ik wel erg jammer, want alle mensen liggen ons zo na aan het hart. Maar als je dit leest, weet dan dat we heel blij waren met je aanwezigheid. 

En dan heb ik ook nog wat last van een andere dwarsligger. Die wil ik toch graag even delen op deze plek. Achteraf had ik graag nog meer mensen uitgenodigd. Maar ze zijn me ontglipt op de een of andere manier. Het gaat ook hier om mensen waar ik een nauwe band mee heb. Weet dat ik aan je heb gedacht, ook al is het dan wat (te) laat.

Binnenkort komen er foto's beschikbaar, waarvan ik er ook een aantal op de website zal zetten. Zo blijft er een sfeerbeeld bewaard voor de mensen die aanwezig waren en ook voor de mensen die er niet bij konden zijn of die ik zelf heb gemist uit te nodigen.